Finishing in the big city

Zo daar zijn we dan nog een keer. Ondertussen zijn we al weer eventjes terug in ons koude kikkerlandje, maar ik had jullie nog een verhaaltje belooft!

We hebben onze reis afgesloten met nog 4 dagen in Rio de Janeiro. Wat een grote stad is dat zeg! Donderdag zouden we daar rond 3 uur aankomen, maar zoals meerdere keren hadden wij weer niet zoveel geluk met ons vervoer. We hadden een taxibusje geregeld welke ons sneller naar Rio zou brengen dan dat we met de 'normale' bus zouden gaan. Na de eerste stop bleek al snel dat onze chauffeur niet echt bekend was in de stad en moest hij 10x aan iedereen het adres vragen van hun hostel etc. Om een lang verhaal kort te maken, we hebben een stadstour gekregen van meer dan 2 uur voordat hij eindelijk ons hostel kon vinden.

We hadden wel een super mooi hostel. Enige nadeel was dat we elke dag 150 treden omhoog moesten lopen, maar hierom hadden we een heel mooi uitzicht over de stad en het Christus beeld. Deze was vooral 's avonds erg mooi, dan was hij helemaal verlicht.

's Ochtends bij het ontbijt kwamen hier allemaal aapjes die je kon voeren. Hele schattige kleine aapjes met een staart die 3x zo groot was dan de aapjes zelf.

Omdat we de eerste dag al zoveel later aankwamen dan gepland hadden we eigenlijk nog maar 3 dagen over om de stad te verkennen. De eerste dag was alleen helaas niet zo'n mooie dag. We wilden graag naar het Christus beeld toe, maar het was heel erg bewolkt en dan heb je weinig zicht. Toen zijn we dus maar naar een shopping center toe gegaan. Maarja veel konden we toch niet kopen want het moest ook allemaal weer mee terug naar huis.

De tweede dag was het weer stukken beter en besloten we om toen naar het Christus beeld te gaan. De makkelijkste manier was om met een treintje naar boven te gaan. Je kon ook een hike doen naar boven maar dit was ongeveer 2 uur heen en weer 2 uur terug. Daar hadden we niet zoveel zin in haha. Dus we kozen voor het treintje. Toen we eenmaal bij het ticket locket aankwamen kregen we te horen dat de eerste mogelijkheid om 13.30 uur was, op dat moment was het rond 11 uur. We moesten daar dus nog meer dan 2 uur wachten. Tegenvaller dus! En het mooie was dat er toen we in de rij stonden overal stond dat de treintjes om de 20 a 30 min gingen. Die treintjes hebben wij in ieder geval niet gevonden! Maar eenmaal boven aangekomen ben je het wachten snel weer vergeten. Wauw wat een uitzicht en wat een beeld! Vanaf hier kon je echt de hele stad overzien. En het was nog best een opgave om het beeld er helemaal op te krijgen. Uiteindelijk hadden we wat afgekeken bij andere mensen, de ene moest gaan staan en de andere op de grond liggen om het hele beeld met ons erop te krijgen.

We wilden daarna ook nog naar de Pan de Azucar gaan. Dat is een berg die ongeveer tegenover de berg met het Christus beeld staat. En vanaf daar heb je ook mooi uitzicht over de stad en van het beeld. Maar omdat wij vanaf ons hostel ook al zo'n mooi uitzicht hadden zijn we daar niet heen geweest.

Onze laatste dag zijn we nog naar de wijk Santa Teresa geweest. Hier heb je de Escadaria Selarón, dit zijn trappen die de wijk Santa Teresa met de lagergelegen wijk Lapa verbinden. Deze trappen zijn helemaal versierd met gekleurde tegels. En naast alle gekleurde tegels zitten er ook allemaal tegels van verschillende landen tussen, ook veel van Nederland. Dit was heel indrukwekkend om te zien. Hij was hiermee begonnen in 1990 en was tot ongeveer 2 weken geleden (toen is hij waarschijnlijk vermoord) nog steeds bezig om alles te verbeteren. Na de trappen zijn we toen nog even naar Copacabana geweest. Dit is een mooi uitgestrekt strand met een boulevard ernaast. Hier hebben we nog even een caipirinha gedronken, dit is een typisch Braziliaans drankje.

Daarna was het helaas tijd om richting de luchthaven te gaan. Heel toevallig kwamen we in de bus naar de luchthaven Maxi en Carla nog tegen. Dit was het Argentijnse stelletje waarmee we in Ilha Grande waren. Zij moesten op de luchthaven alleen meteen naar een andere vertrekhal toe maar toch leuk om ze nog even gezien te hebben.

We hadden deze keer maar 1 overstap alleen in Atlanta, helaas alleen wel een lange van 7 uur 's ochtends tot 3 uur 's middags. Het was vlucht, maar achteraf gezien viel het mee en ja je moet er wat voor over hebben he! Anders hadden we deze reis nooit kunnen maken dus ik ben blij dat we het toch gedaan hebben!

Dat waren onze laatste avonturen van onze reis en nu moeten we weer wennen aan het kleine Nederland. Maar het is toch ook wel weer erg lekker om weer thuis te zijn en vooral om iedereen weer te zien! Want 2 maanden was toch weer genoeg tijd om iedereen te missen!

Dus deze keer geen kus en groetjes meer uit het zonnige Zuid Amerika, maar 'gewoon' uit het kleine Oudesluis!