Taste of South America
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
09 Maart 2013 | Bolivia, La Paz
Buenos noches trouwe volgers,
Wij kwamen erachter dat we al te lang niets van onszelf hebben laten horen (internet is hier een luxe en dus niet meer standaard zoals in Chili en Argentinie). Dus bij deze hoofdstuk 4 ;)
We waren gebleven bij de Iguazu falls. Daar zijn we eerst overdag geweest. Echt super gaaf om te zien. Ze hebben 2 verschillende paden, een waarbij je boven de watervallen loopt en een waarbij je ze vanaf beneden kan zien. Het is echt niet te beschrijven hoe groot die watervallen zijn! Bij een van de watervallen kon je ook met een soort van steiger bijna onder de waterval staan. En we doen uiteraard alles voor een foto, dus zeiknat en wel, maar de foto hadden we! Dit waren de 'normale' watervallen die als het ware een hele lang rij zijn. Dan had je ook nog de 'Devils throat', dit waren watervallen in bijna een hele cirkel. Vanaf daar konden we ook de Braziliaanse kant van de watervallen zien. Heel mooi en zeker de moeite waard!
's Avonds gingen we nogmaals naar de 'Devils throat' watervallen, maar dan dus met de volle maan. Dit was zeker indrukwekkend, helaas niet zo mooi als op de foto's. Enige nadeel was dat we geen foto's konden maken. We hebben nu een hele verzameling met zwarte foto's met een klein beetje licht van de maan. Maar gelukkig hebben we ons geheugen nog en daar staat het zeker ingegrift!
Vanaf Iguazu was de planning om naar Bolivia te gaan, maar zoals ik al in het vorige verhaal schreef zou dit een hele lange busrit betekenen. Gelukkig waren we bij de falls nederlanders tegengekomen en die vertelde ons over een trucje om goedkope vluchten te boeken. Door onszelf voor te doen als Argentijnse konden we een vlucht boeken waarmee we in 3 uur in Salta zouden zijn ipv 20 uur in de bus. Op de luchthaven waren we een beetje in de stress of het ons zou lukken, maar niks aan de hand en we konden heerlijk relaxed de lange afstand met het vliegtuig afleggen.
Aangekomen in Salta hadden we een beetje regen, maar na 4 dagen van 30 graden is dat best lekker ;). Die avond kwamen we een stelletje tegen met een nederlandse jongen (Daan) en een frans meisje (Emilie). Gezellig mee gezeten, gepooled en zij hebben ons een typisch drankje van Argentinie leren drinken. Dit heet Mate en is eigenlijk een soort van sterke kruiden thee wat gedronken wordt uit een houten bekertje en met een ijzeren 'rietje'. Hier gaat een hele traditie aan vooraf over het delen en samen drinken. De mensen hier lopen er dag en nacht mee, met bekertje en thermoskan om steeds weer bij te vullen. Het schijnt ook een beetje verslavend te zijn.
De volgende dag zijn we samen met hun de stad gaan verkennen en hebben zij ons alweer kennis leren maken met typisch Argentijns eten dit keer, namelijk de empanadas. Dit is een halve maan van bladerdeeg gevuld met verschillende ingredienten, vlees, kip, kaas etc. Erg lekker en vooral erg vullend!
De dag daarna moesten we vroeg op om een dagtour naar het plaatsje Cafayate te maken. Onderweg kwamen we langs super mooie natuur, heel ruig landschap wat doet denken aan het wilde westen. Ook hier weer naar de devils throat geweest (ze zijn hier dol op de duivel oftewel 'el Diablo'). In het dorpje Cafayate zijn we naar een wijnbrouwerij geweest en mochten we uiteraard ook wijn proeven (alweer een taste of South America!). Ook hebben we daar lama vlees geprobeerd, lekker maar erg zout! Uiteraard onderweg ook genoeg levende lama's gezien en zelfs gevoerd. In Cafayate hadden ze zelf ijs met de smaak van witte of rode wijn. Ook dat moesten we even uit proberen natuurlijk =).
Na onze tour was het de volgende morgen tijd om weer verder te reizen. Met de bus gingen we door naar het plaatsje Humahuaca. Daan en Emilie gingen die kant op dus wij besloten om met hun mee te gaan. Dit plaatsje was vooral bekend om zijn 7 kleurige bergen. Hier zijn we dan ook naar toe gegaan. Erg indrukwekkend om te zien.
Die avond was er een jongen in ons hostel die in een pizzaria had gewerkt dus voor ons heerlijke pizza gemaakt had (niet echt van hier maar erg lekker haha).
Vanaf Humahuaca vervolgden we onze weg naar Tupiza, Bolivia. Nog steeds met z'n vieren. We moesten dan eerst met de bus naar een plaatsje dat net voor de Boliviaanse grens lag en dan te voet de grens over. Best een grappige ervaring. Eenmaal de grens overgekomen en dus aangekomen in Bolivia kon je meteen het verschil zien met Argentinie en Chili. Bolivia is geen schoon land, mensen gooien al hun afval op straat en langs de weg. Ook de bussen waren heel anders, vooral veel trager! Er werd ons verteld dat het 1,5 uur met de bus was wat achteraf zo'n 3 uur bleek te zijn. In de bus ontmoeten we ook een duitse jongen, die later ook met ons mee ging reizen.
Onze eerste dag in Tupiza hebben we niet veel gedaan. Even rondgelopen en een tour geboekt naar de zoutvlaktes. Deze hebben we met ze 5en gedaan, het was een tour van 4 dagen. We hadden onze eigen truck met chauffeur/gids en onze personal cook. Tijdens deze 4 dagen hebben we super veel gezien. Hele mooie natuur, veel lakes, veel dieren van lama's tot een soort van konijnen met lange staarten en heel veel flamingo's, bergen geishers, natuurlijke hot springs en uiteraard als afsluiter de saltlakes oftewel de zoutvlaktes.
Tijdens de tocht moesten we naar een hoogte van zo'n 5000 meter toe. Niels en ik hebben dan ook een beetje last gehad van de zogehete hoogteziekte. Het schijnt dat je als je op 'coca bladeren' kauwt je hier geen last meer van hebt. Volgens mij is het een fabel want we konden kauwen wat we wilden de hoofdpijn bleef toch echt helaas (maar wel weer een 'taste' rijker ;) ).
De laatste dag van onze tour gingen we de zonsopgang bekijken op de zoutvlaktes. Super mooi. Er was verder niemand te bekennen, of in ieder geval niet te zien omdat de vlaktes zo groot waren. Dus we hadden het idee dat wij de enige waren daar. Toen de zon op gekomen was was het tijd om foto's locos te maken, oftewel gekke foto's. Op de vlaktes heb je namelijk geen perspectief waardoor je hele leuke foto's kan maken. Als iemand 5 m verderop gaat staan lijkt die net een dwerg.
Na de zoutvlaktes zijn we nog naar een hotel gegaan welke gehaal van zout gemaakt is. Tafels, stoelen, bedden alles was van zout. Daar eindigde onze tour mee en werden we afgezet in Uyuni. Na een heerlijke nacht slapen en vooral uitslapen na bijna elke dag om 5 uur eruit te moeten, zouden wij met de trein verder gaan naar La Paz. Deze trein ging alleen pas om 12 uur 's avonds. We moesten ons dus nog een hele dag vermaken in een stadje waar eigenlijk helemaal niks te doen was. Wat een lange dag was dat. Voor de laatste keer met Daan en Emily gegeten want zij gingen na Uyuni de andere kant op. Daar hebben ze ons voor de laatste keer nog met een typisch drankje van hier kennis laten maken, Pisco Sour. Een heerlijke cocktail!
Toen het eindelijk 12 uur was en onze trein er was ging ons volgende avontuur beginnen. We moesten 7 uur met de trein en dan in een dorpje Oruru overstappen op een bus naar La Paz. De trein leek wel te rijden op vierkante wielen. Misschien zijn onze treinen dan toch zo slecht nog niet ;). Na de lange reis aangekomen in La Paz, wat een grote stad!! Hier blijven we een nachtje en morgen gaan we weer verder reizen richting Lake Titicaca. Dit is 's werelds grootste meer op high altitude. Hier hebben we waarschijnlijk weer even tijd om wat te relaxen na al ons gereis! Hebben we wel weer verdiend dachten we zo =)
Zo dit waren weer al onze avonturen. Ik zal nu (hopelijk) iets eerder weer schrijven, als het internet het toelaat! Dus tot ons volgende verhaal welke waarschijnlijk vanuit Peru geschreven is!
Ciao, besos!
Wij kwamen erachter dat we al te lang niets van onszelf hebben laten horen (internet is hier een luxe en dus niet meer standaard zoals in Chili en Argentinie). Dus bij deze hoofdstuk 4 ;)
We waren gebleven bij de Iguazu falls. Daar zijn we eerst overdag geweest. Echt super gaaf om te zien. Ze hebben 2 verschillende paden, een waarbij je boven de watervallen loopt en een waarbij je ze vanaf beneden kan zien. Het is echt niet te beschrijven hoe groot die watervallen zijn! Bij een van de watervallen kon je ook met een soort van steiger bijna onder de waterval staan. En we doen uiteraard alles voor een foto, dus zeiknat en wel, maar de foto hadden we! Dit waren de 'normale' watervallen die als het ware een hele lang rij zijn. Dan had je ook nog de 'Devils throat', dit waren watervallen in bijna een hele cirkel. Vanaf daar konden we ook de Braziliaanse kant van de watervallen zien. Heel mooi en zeker de moeite waard!
's Avonds gingen we nogmaals naar de 'Devils throat' watervallen, maar dan dus met de volle maan. Dit was zeker indrukwekkend, helaas niet zo mooi als op de foto's. Enige nadeel was dat we geen foto's konden maken. We hebben nu een hele verzameling met zwarte foto's met een klein beetje licht van de maan. Maar gelukkig hebben we ons geheugen nog en daar staat het zeker ingegrift!
Vanaf Iguazu was de planning om naar Bolivia te gaan, maar zoals ik al in het vorige verhaal schreef zou dit een hele lange busrit betekenen. Gelukkig waren we bij de falls nederlanders tegengekomen en die vertelde ons over een trucje om goedkope vluchten te boeken. Door onszelf voor te doen als Argentijnse konden we een vlucht boeken waarmee we in 3 uur in Salta zouden zijn ipv 20 uur in de bus. Op de luchthaven waren we een beetje in de stress of het ons zou lukken, maar niks aan de hand en we konden heerlijk relaxed de lange afstand met het vliegtuig afleggen.
Aangekomen in Salta hadden we een beetje regen, maar na 4 dagen van 30 graden is dat best lekker ;). Die avond kwamen we een stelletje tegen met een nederlandse jongen (Daan) en een frans meisje (Emilie). Gezellig mee gezeten, gepooled en zij hebben ons een typisch drankje van Argentinie leren drinken. Dit heet Mate en is eigenlijk een soort van sterke kruiden thee wat gedronken wordt uit een houten bekertje en met een ijzeren 'rietje'. Hier gaat een hele traditie aan vooraf over het delen en samen drinken. De mensen hier lopen er dag en nacht mee, met bekertje en thermoskan om steeds weer bij te vullen. Het schijnt ook een beetje verslavend te zijn.
De volgende dag zijn we samen met hun de stad gaan verkennen en hebben zij ons alweer kennis leren maken met typisch Argentijns eten dit keer, namelijk de empanadas. Dit is een halve maan van bladerdeeg gevuld met verschillende ingredienten, vlees, kip, kaas etc. Erg lekker en vooral erg vullend!
De dag daarna moesten we vroeg op om een dagtour naar het plaatsje Cafayate te maken. Onderweg kwamen we langs super mooie natuur, heel ruig landschap wat doet denken aan het wilde westen. Ook hier weer naar de devils throat geweest (ze zijn hier dol op de duivel oftewel 'el Diablo'). In het dorpje Cafayate zijn we naar een wijnbrouwerij geweest en mochten we uiteraard ook wijn proeven (alweer een taste of South America!). Ook hebben we daar lama vlees geprobeerd, lekker maar erg zout! Uiteraard onderweg ook genoeg levende lama's gezien en zelfs gevoerd. In Cafayate hadden ze zelf ijs met de smaak van witte of rode wijn. Ook dat moesten we even uit proberen natuurlijk =).
Na onze tour was het de volgende morgen tijd om weer verder te reizen. Met de bus gingen we door naar het plaatsje Humahuaca. Daan en Emilie gingen die kant op dus wij besloten om met hun mee te gaan. Dit plaatsje was vooral bekend om zijn 7 kleurige bergen. Hier zijn we dan ook naar toe gegaan. Erg indrukwekkend om te zien.
Die avond was er een jongen in ons hostel die in een pizzaria had gewerkt dus voor ons heerlijke pizza gemaakt had (niet echt van hier maar erg lekker haha).
Vanaf Humahuaca vervolgden we onze weg naar Tupiza, Bolivia. Nog steeds met z'n vieren. We moesten dan eerst met de bus naar een plaatsje dat net voor de Boliviaanse grens lag en dan te voet de grens over. Best een grappige ervaring. Eenmaal de grens overgekomen en dus aangekomen in Bolivia kon je meteen het verschil zien met Argentinie en Chili. Bolivia is geen schoon land, mensen gooien al hun afval op straat en langs de weg. Ook de bussen waren heel anders, vooral veel trager! Er werd ons verteld dat het 1,5 uur met de bus was wat achteraf zo'n 3 uur bleek te zijn. In de bus ontmoeten we ook een duitse jongen, die later ook met ons mee ging reizen.
Onze eerste dag in Tupiza hebben we niet veel gedaan. Even rondgelopen en een tour geboekt naar de zoutvlaktes. Deze hebben we met ze 5en gedaan, het was een tour van 4 dagen. We hadden onze eigen truck met chauffeur/gids en onze personal cook. Tijdens deze 4 dagen hebben we super veel gezien. Hele mooie natuur, veel lakes, veel dieren van lama's tot een soort van konijnen met lange staarten en heel veel flamingo's, bergen geishers, natuurlijke hot springs en uiteraard als afsluiter de saltlakes oftewel de zoutvlaktes.
Tijdens de tocht moesten we naar een hoogte van zo'n 5000 meter toe. Niels en ik hebben dan ook een beetje last gehad van de zogehete hoogteziekte. Het schijnt dat je als je op 'coca bladeren' kauwt je hier geen last meer van hebt. Volgens mij is het een fabel want we konden kauwen wat we wilden de hoofdpijn bleef toch echt helaas (maar wel weer een 'taste' rijker ;) ).
De laatste dag van onze tour gingen we de zonsopgang bekijken op de zoutvlaktes. Super mooi. Er was verder niemand te bekennen, of in ieder geval niet te zien omdat de vlaktes zo groot waren. Dus we hadden het idee dat wij de enige waren daar. Toen de zon op gekomen was was het tijd om foto's locos te maken, oftewel gekke foto's. Op de vlaktes heb je namelijk geen perspectief waardoor je hele leuke foto's kan maken. Als iemand 5 m verderop gaat staan lijkt die net een dwerg.
Na de zoutvlaktes zijn we nog naar een hotel gegaan welke gehaal van zout gemaakt is. Tafels, stoelen, bedden alles was van zout. Daar eindigde onze tour mee en werden we afgezet in Uyuni. Na een heerlijke nacht slapen en vooral uitslapen na bijna elke dag om 5 uur eruit te moeten, zouden wij met de trein verder gaan naar La Paz. Deze trein ging alleen pas om 12 uur 's avonds. We moesten ons dus nog een hele dag vermaken in een stadje waar eigenlijk helemaal niks te doen was. Wat een lange dag was dat. Voor de laatste keer met Daan en Emily gegeten want zij gingen na Uyuni de andere kant op. Daar hebben ze ons voor de laatste keer nog met een typisch drankje van hier kennis laten maken, Pisco Sour. Een heerlijke cocktail!
Toen het eindelijk 12 uur was en onze trein er was ging ons volgende avontuur beginnen. We moesten 7 uur met de trein en dan in een dorpje Oruru overstappen op een bus naar La Paz. De trein leek wel te rijden op vierkante wielen. Misschien zijn onze treinen dan toch zo slecht nog niet ;). Na de lange reis aangekomen in La Paz, wat een grote stad!! Hier blijven we een nachtje en morgen gaan we weer verder reizen richting Lake Titicaca. Dit is 's werelds grootste meer op high altitude. Hier hebben we waarschijnlijk weer even tijd om wat te relaxen na al ons gereis! Hebben we wel weer verdiend dachten we zo =)
Zo dit waren weer al onze avonturen. Ik zal nu (hopelijk) iets eerder weer schrijven, als het internet het toelaat! Dus tot ons volgende verhaal welke waarschijnlijk vanuit Peru geschreven is!
Ciao, besos!
-
09 Maart 2013 - 18:16
Alie:
Hey Niels en Rianne.
Weer een heel mooi verhaal van jullie belevenissen. Wat zien jullie een hoop indrukwekkende dingen. Dus wat maak je dan veel mee. Wel soms lang onderweg vooral als de bus niet verder kan rijden.
Nog veel reis plezier. Groetjes.
-
09 Maart 2013 - 21:32
Yael:
He lieverds en wederom weer een super leuk reisverslag zo te lezen vermaken jullie je nog goed ;) ik had al wat foto's gezien op fb van die zoutvlaktes echt heel grappig! Genietse nog en we wachten weer rustig af op het volgende verslag! Dikke kus en knuf -
10 Maart 2013 - 12:12
Ronnie:
Hallo Rianne en Niels,
Wat beleven jullie veel zeg. Ook leuk om met andere mensen die je ontmoet te reizen. Zo hoor je ook weer van alles. We genieten van jullie verslagen en kijken alweer uit naar het volgende verslag.
Veel plezier en groeten uit het koude Sint Pancras -
10 Maart 2013 - 14:12
Gerda:
Hoi Rianne en Niels
wat ongelofelijk wat jullie allemaal zien en meemaken!!
Geweldig moet het zijn.
Prachtige foto's ook overigens
Word een beetje jaloers en benijd jullie wel dat jullie dit grote avontuur aan zijn gegaan.
Het is volgens mij echt een reis om nooit te vergeten.
Heel veel plezier nog met jullie verdere trip, en we volgen jullie op de voet
Liefs van Gerda en Marijke -
10 Maart 2013 - 17:17
De Koopmannetjes:
Hey Niels en Rianne,
Wat is het toch weer fijn om te lezen hoe jullie genieten van de dingen die jullie op jullie reis tegenkomen. op sommige dingen na dan. Maar van elk minpuntje maken jullie een pluspuntje. Blijf genieten en tot volgend verslag. Liefs De Koopmannetjes. -
10 Maart 2013 - 19:30
Claudia:
Hoi lieverds,
Hier dan mijn reactie op jullie verhaal want daar hadden jullie [ Rianne] om gevraagd. Dus bij deze. Ik ben blij dat we elkaar regelmatig spreken en dat ik sommige dingen niet weet [ o.a van de bustocht]en het later pas hoor. Ook ik geniet van jullie stukjes en van het feit dat jullie dit samen doen. Ik ben erg trots op jullie maar dat weten jullie. Lekker genieten en een dikke, dikke kus van mam
-
11 Maart 2013 - 09:50
Jannie Uiterwijk Winkel:
lieve Rianne en Niels
Wat weer een mooi verslag van jullie geweldige reis. Echt om nooit meer te vergeten.
En wat weer een belevenissen. Hebben jullie een tango gedaan samen .Om op argentijnen te lijken.
Geweldig dat het jullie gelukt is om mee te gaan met het vliegtuig. Hier gaat alles goed. Tom mist je wel Maar vind het natuurlijk prachtig wat jullie allemaal beleven.
dikke kus Wout Jans En natuurlijkTomxx -
11 Maart 2013 - 19:44
Corrie:
Hallo Niels en Rianne,
Wat een mooie verhalen ,en prachtige foto's ,ik lees met veel bewondering jullie verslagen,de verhalen plus foto's gaaf om te zien,jullie maken er grapigge foto's van zoals de laatste serie.Wat een belevenis.
Geniet nog even verder van jullie trip.en blijf foto's schieten ..
Groetjes ,Corrie -
12 Maart 2013 - 18:12
Nico En Wilma:
Hallo daar,
Hier weer es een berichtje van ons. Wat een mooie verhalen zeg, nou ja, sommige wat minder. Maar aan de foto"s te zien hebben jullie het geweldig naar je zin. We hebben zelfs 1 vd vele mooie foto"s als achtergrond op onze computer.
O ja, voor ik het vergeet, ik spaar koelkastmagneetjes uit andere landen. Mochten jullie ze tegenkomen , zouden jullie er dan eentje of meer mee willen nemen voor mij? ( ik betaal ze natuurlijk terug) Alvast bedankt en blijf genieten daar. De temperatuur hier is erg koud, dus we kijken uit naar de volgende zonnige foto"s, dan genieten wij een beetje mee.
Liefs, Nico en Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
